Jak sprzedawać energię wyprodukowaną przez farmę fotowoltaiczną?

Możliwości sprzedaży wyprodukowanej energii zależą m.in. od wielkości obiektu. Według przepisów istnieje kilka rodzajów instalacji fotowoltaicznych. W przypadku mikro i małych instalacji prosumenci korzystają głównie z systemu net-billing rozliczając nadwyżki. Największe obiekty, czyli elektrownie słoneczne, to podmioty o mocy większej niż 1 MW. W przypadku farm fotowoltaicznych istnieją dwie podstawowe metody sprzedaży wyprodukowanej energii.

Sprzedaż energii z farmy fotowoltaicznej - system aukcyjny

Jednym ze sposobów sprzedaży energii wygenerowanej przez farmę jest system aukcyjny prowadzony przez Urząd Regulacji Energetyki. Do aukcji mogę przystąpić podmioty posiadające odpowiednią koncesję. Licytację wygrywa wytwórca, który przedstawi najatrakcyjniejszą ofertę. Podmioty biorące udział muszą nie tylko przedstawić ofertę oraz posiadać koncesję, ale również spełnić inne warunki, np. wpłacić zabezpieczenie oraz przedstawić dokumenty potwierdzające podłączenie do sieci.

Wytwórca, który wygrał przez kolejne 15 lat otrzymuje stawkę określoną w trakcie aukcji. Niekiedy może dojść do sytuacji, gdy cena energii na rynku jest niższa niż wskazana. Niwelowaniem różnicy zajmuje się Zarządca Rozliczeń. Natomiast jeżeli dojdzie do sytuacji odwrotnej, tzn. cena będzie wyższa - Zarządca Rozliczeń zwraca nadwyżkę.

Podmiot, który wygrał aukcję musi dopełnić konkretnych warunków. Przede wszystkim ma obowiązek dostarczyć minimum 85 proc. ilości założonej energii, a rozpoczęcie produkcji odbywa się w określonym czasie od zakończenia aukcji. Jeżeli producent nie wypełni warunków musi liczyć się z sankcjami. W przypadku, gdy podmiot ma świadomość, że nie sprosta wymaganiom może wycofać się z aukcji jednak traci wpłaconą kaucję.

Sprzedaż energii z farmy fotowoltaicznej - umowy PPA

Inna możliwość sprzedaży energii przez farmy fotowoltaiczne to umowy PPA (ang. Power Purchase Agreement), czyli długoterminowe umowy zawierane między wytwórcą energii a klientem rozumianym jako konsument albo sprzedawca. W umowie strony określają warunki transakcji m.in. ilość energii, ceny, a także ewentualne kary za niedotrzymanie warunków. Strony samodzielnie kształtują wygląd umowy, może więc przybierać różne formy oraz regulacje dopasowane do indywidualnych oczekiwań podmiotów. W praktyce najczęściej umowy PPA wykorzystują duże przedsiębiorstwa, a także powstające inwestycje. Wyróżnia się trzy podstawowe rodzaje umów PPA.

Umowa PPA on-site zakłada, że elektrownia znajduje się przy obiekcie należącym do odbiorcy, a podmioty połączone są ze sobą bezpośrednią siecią. Odbiorca może na bieżąco korzystać z zasobów wytwórcy. Atutem jest fakt, że klient nie ponosi dodatkowych opłat związanych z m.in. opłatami sieciowymi.

Umowa PPA off-site zostaje zawarta w sytuacji, gdy wytwórca przesyła energię z wykorzystaniem linii dystrybucyjnej operatora sieciowego. Umowa może przybrać różne

formy - kilku dostawców wysyła energię do jednego odbiorcy bazując na jednym kontrakcie albo jeden dostawca wysyła energię w ramach jednego kontraktu zawartego z kilkoma odbiorcami.

Trzecia możliwość to umowa near site direct wire umożliwiająca przesyłanie energii bez konieczności użytkowania sieci publicznej. Instalacja mieści się niedaleko obiektu odbiorcy, a energia przesyłana jest dodatkową linią bezpośrednią. Zaletą jest brak konieczności wnoszenia opłat za przesył. Wymaga jednak stworzenia własnej infrastruktury przesyłowej, a także konieczne jest ponoszenie kosztów związanych z jej zarządzaniem. Wytwórca potrzebuje również koncesji.

Koncesja na wytwarzanie energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii

Podmiot, który chce prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej musi uzyskać koncesję. Dotyczy to jednostek posiadających instalacje o mocy powyżej 500 kWp. Dokument wydaje Prezes Urzędu Regulacji Energetyki i obowiązuje na minimum 10 lat, ale nie dłużej niż 50 lat.